04 cze Słowo warszawskich proboszczów

Już w proroctwach Starego Testamentu napotykamy na ostre słowa: Bóg nie potrzebuje świąt, nie potrzebuje spektakularnych celebracji, nie jest uzależniony od dymu kadzideł i naszych modlitw. A jednak w Biblii wciąż na nowo spotykamy się ze świętami i świętowaniem, z duchowymi miejscami pamięci. To one pomagają nam uchwycić się świętych tajemnic, a czasem zatrzymać się, odwrócić i spojrzeć na to, czego doświadczyliśmy, i zrozumieć Boże działanie w świecie i dla świata.

Biblia pokazuje nam, jak Bóg zachęca człowieka do świętowania, które jest kolejną okazją do podziwiania dzieł Bożych i jednocześnie wezwaniem do wielbienia Pana.

W tym właśnie duchu chcemy świętować 230-lecie poświęcenia kamienia węgielnego pod kościół Św. Trójcy, dziękować za 50. rocznicę ponownego poświęcenia kościoła po II wojnie światowej i zwrócić nasze myśli ku ludziom, wydarzeniom, a przede wszystkim ku miłującemu człowieka Bogu, który aż dotąd nas prowadził. Historia kościoła Św. Trójcy jest duchowym dziedzictwem warszawskiego Zboru luterańskiego bez względu na przynależność parafialną. Z tego też powodu w obchody jubileuszowe zaangażowały się dwa Zbory: Parafia Św. Trójcy oraz Parafia Wniebowstąpienia Pańskiego.

W modlitwach, rozmowach, wspólnym śpiewie chcemy powrócić do czasów i wydarzeń, które związane są ze świątynią Św. Trójcy. Jednak nie o budowlę tu chodzi, nie o dzieło naszych rąk, nie o naszą chwałę i wspomnienia. Fundamentem jest Chrystus i próżno trudzą się ci, którzy nawet najwspanialszą budowlę wznoszą, jeśli jej początkiem, końcem i środkiem nie jest Chrystus. Tak wierzyły nasze Matki i nasi Ojcowie, gdy prosili Pana o miejsce modlitwy. Tak wierzyły i prosiły pokolenia przed nimi, a Bóg w swej łaskawości wysłuchał ich i wciąż do nas przemawia. Prośmy Pana, aby modlitwa i wspólnota w Słowie i Sakramentach, była wciąż na nowo przeżywaną Pięćdziesiątnicą. Niech nasze świętowanie przypomni nam o przewodnikach wiary, i aby skarb, który nosimy w glinianych naczyniach, Ewangelia o Jezusie Chrystusie, rozjaśniła to miasto i ten świat.

ks. Piotr Gaś & ks. Adam Pilch