07 cze Komunikat ws. lokalizacji zabudowy przy Cmentarzu na ul. Młynarskiej

Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy w Warszawie uzyskała korzystny wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w ważnej kwestii dotyczącej lokalizacji zabudowy przy cmentarzach. W imieniu Parafii sprawę prowadziła Kancelaria Prawna Łaszczuk i Wspólnicy.

Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął o tym, że w 50-metrowym pasie ochrony sanitarnej wokół czynnych cmentarzy nie można wybudować hotelu z restauracją. W wyroku z 31 maja 2016 r. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził swoje wcześniejsze stanowisko przedstawione w wyroku z dnia 14 października 2014 r., że przepisy o strefach sanitarnych zawarte w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Komunalnej z 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze dotyczą nie tylko zakładania nowych cmentarzy, ale także lokalizacji nowej zabudowy przy istniejących cmentarzach. Zgodnie z przepisami rozporządzenia, odległość cmentarza od zabudowań mieszkalnych, a także budynków, w których przechowuje się artykuły spożywcze lub świadczy usługi gastronomiczne nie może być mniejsza niż 50 metrów (pas ochrony sanitarnej). Oznacza to, że w pasie ochrony sanitarnej czynnego cmentarza niedopuszczalna jest realizacja zabudowy mieszkaniowej, a także budynków, w których świadczone są usługi gastronomiczne. Regulacja ta nie ma zastosowania jedynie do zabudowy istniejącej, o ile właściwy inspektor sanitarny nie stwierdzi zagrożenia. Kancelaria Łaszczuk i Wspólnicy doradzała w obu sprawach Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Św. Trójcy w Warszawie. Przed sądami i organami administracji reprezentowały ją radca prawny Agnieszka Kocon i adwokat Justyna Szpara.

W sprawie zakończonej wyrokiem z dnia 31 maja 2016 r., na etapie administracyjnym, organ budowlany wydał w 2010 r. decyzję o warunkach zabudowy dopuszczającą budowę budynku hotelowego z restauracją w 50-metrowym pasie ochrony sanitarnej czynnych cmentarzy: ewangelicko-augsburskiego i ewangelicko-reformowanego w Warszawie. W uchwalonym rok później planie zagospodarowania przestrzennego dla tego obszaru, organ planistyczny zawarł ograniczenia zabudowy w pasie ochrony sanitarnej wokół czynnych cmentarzy. W związku z tym, że decyzja o warunkach zabudowy dopuszczała realizację inwestycji, na którą nie zezwalają przepisy obowiązującego planu miejscowego (z uwagi na ochronę sanitarną), zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym konieczne było usunięcie z obrotu tej decyzji przez stwierdzenie jej wygaśnięcia. Decyzję stwierdzającą wygaśnięcie decyzji o warunkach zabudowy wydał Zarząd Dzielnicy Wola m.st. Warszawy, jednakże po odwołaniu inwestora, została ona uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie, a sprawa została umorzona.

Skargę na decyzję SKO do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyła Parafia. Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że trafnie o wygaszeniu decyzji o warunkach zabudowy orzekł Zarząd Dzielnicy Wola, a decyzja SKO, którą uchylono to rozstrzygnięcie, jest wadliwa i uchylił zaskarżoną przez Parafię decyzję SKO. Z wyrokiem nie zgodził się inwestor, który wniósł skargę kasacyjną. Jednakże Naczelny Sąd Administracyjny w całości podzielił stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i Parafii i wyrokiem z dnia 31 maja 2016 r. oddalił skargę kasacyjną inwestora.